วันจันทร์ที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2560
ร้องไห้.. กับจิตแพทย์
22-05-17
วันนี้ เรานัดจิตแพทย์
เป็นการพบจิตแพทย์ครั้งแรกในชีวิต
เราไม่อยากมีชีวิตแบบที่เป็นอยู่ทุกวันนี้อีกแล้ว
ทุกอย่างมันแย่ไปหมด เหมือนนาฬิกาชีวิตรวน
เรานอนไม่หลับมาหลายเดือนแล้ว
ไม่หลับของเรา คือ ไม่หลับเลย ตาค้าง
ไม่ใช่หลับ ๆ ตื่น ๆ
เมื่อคืนก่อน ก็นอนไม่หลับ โมโหตัวเองสุด ๆ จนร้องไห้
โทรศัพท์ไปอาละวาดไมค์ตอนตี 3
และเผลอหลับไปช่วงฟ้าสว่าง ประมาณ 6 โมงเช้า
บางความคิด
วนเวียนอยู่ในหัวตลอดเวลา
เหมือนเราย่ำอยู่กับที่ ไม่เดินต่อไปข้างหน้าซักที
นัดคุณหมอไว้ 7.45 น.
แต่ปรากฎว่า 7.40 น. เพิ่งตื่น
ก็เลยโทรไปเลื่อนนัดเป็น 8.45 น. แทน
เราใช้เวลาในการพบคุณหมอประมาณ 1 ชั่วโมงนิด ๆ
ในตอนแรก เราเริ่มเล่าเรื่องจาก...
เหตุการณ์ที่ทำให้เราไม่ปกติจนต้องมาพบคุณหมอ
และคุณหมอก็ค่อย ๆ ถามย้อนเหตุการณ์ไปถึงวัยเด็ก
ถามถึงเรื่องครอบครัว บุคคลรอบข้าง
ตลอดระยะเวลาที่พูดคุยกัน
เราก็ร้องไห้เป็นระยะ ๆ
มันเหมือนกับว่า
พอเราต้องเล่าเรื่องที่มันเป็นปมในความรู้สึก
เราจึงรู้สึกเสียใจ
และร้องไห้ออกมาแบบห้ามตัวเองไม่ได้
แต่ไม่ได้เป็นการปล่อยโฮนะ
เป็นเพียงน้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงตาเท่านั้น
น้ำตาไหลออกมาอาบสองแก้มตลอด
แบบไม่ต้องบิ๊วท์อารมณ์เลย
ประมาณว่า เปิดก๊อกปุ๊บ น้ำตาไหลปั๊บทันที
คุณหมอก็ไม่ได้ห้ามนะ ไม่บอกว่า อย่าร้อง
เพราะ ที่โต๊ะคุณหมอ มีทิชชู่วางไว้ให้เราหยิบใช้ได้ทันที
คงเป็นเรื่องปกติแหละมั้ง
ที่คนไข้ มักจะร้องไห้ต่อหน้าจิตแพทย์
เราเล่าไปเรื่อย ๆ
คุณหมอก็มีถามนู่นถามนี่ไปตลอด
เหมือนเป็นการนั่งคุยกัน
ถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ในชีวิต ทั้งในอดีตและปัจจุบัน
ให้เราลบเลขในใจ และพูดคำตอบออกมา
100-7 เมื่อได้คำตอบแล้ว นำคำตอบนั้นไปลบ 7 อีก
ลบไปเรื่อย ๆ จนคำตอบสุดท้ายคือ 2
เราลบเลข ผิด ๆ ถูก ๆ ตลอด
พอลบจนเหลือ 2 คุณหมอถามเราว่า
คิดว่า เราลบเลขช้ามั้ย
เรารู้ตัวเลยนะว่า ช้ามาก
ใช้เวลาในการลบเลขแต่ละจำนวน มากกว่า 5 วินาที
แปลกใจตัวเองมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วว่า
ทำไมหากเป็นการบวกเลขหรือลบเลข
ที่เป็นจำนวน +7 , +8 , -7 หรือ -8
เราจะไม่สามารถคิดในใจได้
จะต้องนับนิ้วช่วยทุกครั้งตั้งแต่เด็ก
ถึงปัจจุบันนี้ ก็ยังคงนับนิ้วช่วยเหมือนเดิม
สรุปแล้ว
คุณหมอบอกว่า ในตอนนี้ ที่เราเป็นอยู่ คือ
เรามีความเครียด อยู่ในระดับที่มากพอสมควร
นัดครั้งต่อไปวันพุธหน้า
วันนี้ เราได้ยากลับมากิน 2 อย่าง
คือ Nortriptyline กับ Deanxit
เมื่อช่วงบ่าย เรากิน Nortriptyline ไป 1 เม็ด
ตอนนี้ 4 ทุ่มกว่า ๆ แล้ว
ยังคงรู้สึกง่วงมาก ๆ ตลอดเวลาตั้งแต่เมื่อบ่าย
หวังว่า คืนนี้ ...
จะนอนหลับสนิท และเต็มอิ่ม
.....
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
สู้ๆ นะคะ พี่ชื่อพี่แรบบิทนะคะ พี่ติดตามน้องส้มมาตั้งแต่ไดฯ คลับ ปัจจุบันยังตามอ่านและเข้ามาดูว่าน้อง Update ไดอารี่ไหม ที่เข้ามาอ่าน เพราะอยากฟังเรื่องราวชีวิตของคนอื่นๆ บนโลกนี้บ้าง ว่าแต่ละคนใช้ชีวิตกันอย่างไร พออ่านทุกวันเราก็อยากติดตาม หลายครั้งที่เข้ามาอ่าน พอน้องมีความสุขวันนั้นพี่ก็จะสุขไปด้วย อย่างบอกไม่ถูก เหมือนคนที่ติดละครทีวีสักเรื่องแล้วอิน....แต่พออ่านเรื่องราววันนี้ ถ้าพี่อยู่ไกล้ๆ ก็คงจะจับมือน้องส้มแล้วบอกว่า ไม่เป็นไรนะ....ใครๆก็เจอเรื่องหนักๆในชีวิต เหมือนกันทั้งนั้น เป็นเรื่องปกติของคนธรรมดาอย่างเราๆ
ตอบลบพี่จะคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ....เดี๋ยวมันก็จะผ่านไปน๊าาาาา
ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะพี่แรบบิท
ลบขอบคุณสำหรับกำลังใจ
ในตอนนี ส้มก็คิดเพียงแค่ว่า
แล้วทุกอย่าง ก็จะผ่านพ้นไป
เพียงแต่ตอนนี้ ฝนเพิ่งซา
ส้มกำลังรอฟ้าหลังฝนอยู่ค่ะ 😊