ไม่ได้หายไปไหนน้า...

17-09-18


ไดอารี่หน้านี้ ไม่ได้เขียนเลย
แต่ยังมีเขียนในหมวดอื่น ๆ ตลอด
ตอนนี้ใกล้วันจัดงานแต่งงานแล้ว หลายอย่างวุ่นวาย

เรื่องการ์ด
เราทำแผนที่เอง พิมพ์หน้าซองเอง
ดังนั้น ก็ต้องปริ๊นท์ ต้องตัด ต้องพิมพ์กันทุกวัน
เพราะเริ่มทยอยแจกญาติ ๆ และคนสนิทแล้ว

ช่วงเย็นของทุก ๆ วัน ไม่มีวันไหนว่างเลย
จะได้มีเวลาว่างจริง ๆ แบบว่างยาว ๆ เลย
ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดนะ น่าจะปลายเดือนตุลา
เราจะได้หยุดพักยาวเป็น 10 วันเลย

เพราะแพลนจะใส่ตัวอ่อนช่วงนั้น
ถ้าใส่ตัวอ่อนแล้ว จะต้องใช้ชีวิตแบบ Slow Life
งานการห้ามทำ ลุกนั่งเบา ๆ
ถ้าถึงช่วงเวลานั้นจริง ๆ
เราคงได้มีเวลาสะสางไดอารี่ทั้งหมดที่ค้างมาเป็นปี 😁

ตอนนี้ วัน ๆ นึง มีคิดแค่ 2 เรื่อง
เรื่องจัดงานแต่งงาน กับเรื่องลูก

พอจบงานแต่งงาน ก็หายเครียดพอดี
ใส่ตัวอ่อนช่วงนั้นแหละ เหมาะที่สุด

แต่ก็ยังมีเปรย ๆ กับไมค์เหมือนกันนะว่า
หรือเราจะยังไม่ใส่ตัวอ่อน
แต่งงานกันแล้ว อยู่กันแบบสบาย ๆ ซักเดือนนึงก่อนดีมั้ย
ปลายเดือนพฤศจิกาค่อยเริ่มทำ
ไมค์ก็บอกแล้วแต่เราเลย

เราก็เลยยังไม่ได้ตัดสินใจ ว่าจะยังไงดี
แต่ก็คงต้องรีบตัดสินใจเร็ว ๆ นี้แล้วแหละ
เพราะต้องบอกคุณหมอ
หากจะใส่ตัวอ่อนปลายเดือนตุลา
คุณหมอจะต้องให้ยาเพื่อเตรียมผนังมดลูก


.....


แอบหวังให้ ครั้งแรกของเรา ""ประสบความสำเร็จ นะ
แต่ก็เผื่อใจไว้เหมือนกัน เพราะกลัวว่าจะผิดหวัง

แน่นอนแหละว่า ถ้าครั้งแรกผิดหวัง
เราต้องร้องไห้แน่นอน

มีคิดคำปลอบใจตัวเองไว้แล้วนะว่า
หากเรามีบุญวาสนาต่อกันจริง เราคงได้เป็นแม่ลูกกัน
ได้เกิดมาเจอกัน และอยู่ด้วยกัน

แต่ถ้ายังไม่ถึงเวลาที่เราจะได้เจอกัน
เราก็ยอมรับ และรอวันที่เหมาะสม

ถามไมค์ว่า ถ้าไม่สำเร็จ ไมค์คิดว่ายังไง
ไมค์ตอบกลับมาว่า
เราก็ทำอีกสิ ต้องสำเร็จแน่ ๆ

ใจส้มก็สู้นะ ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ เหมือนกัน 😊

อ่านเรื่อง ภาระกิจปั้นเบบี๋ ของเราได้ที่ไดอารี่หมวด จดหมายถึงดวงดาว ^^


.....