Before ^ JANUARY

01-12-2018


ฮาโหล.... ธันวาคม เดือนสุดท้ายของปี 2561 แย๊ววว...

มีหลายสิ่ง ที่ต้องทำมากกกกก.....

เมื่อวาน เราเริ่มจาก การไปเปลี่ยนสีผม ให้เป็นสีที่ใกล้เคียงธรรมชาติที่สุด

เพราะ เราไม่แน่ใจว่า ต่อไปในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า เราจะมีเวลา หรือสามารถไปทำสีผมได้รึเปล่า

และเราก็เป็นโรคจิต ที่ไม่ชอบเห็นผมตัวเองมี 2 สี

ถ้าทำสีผมที่ไร แล้วพอโคนผมเริ่มยาวเห็นสีดำ ก็จะขัดตาขัดใจเราทุกที

ดังนั้น การทำสีผมให้ใกล้เคียงสีธรรมชาติที่สุด น่าจะเหมาะกับเราในช่วงนี้มากกว่า

ถึงแม้ว่า สีผมที่เพิ่งทำมาเมื่อปลายเดือนกันยายน จะยังสวยอยู่เลย (=.= )"

วันพรุ่งนี้ ... มีนัดทำ Skin Test ภูมิแพ้ ที่โรงพยาบาลบำรุงราษฎร์

เพราะเรารู้สึกว่า ช่วงหลัง ๆ มานี้ ร่างกายไม่ค่อยโอเคเลย เจออะไรนิดอะไรหน่อยก็แสดงอาการตลอด

การไปตรวจ น่าจะดีที่สุด เพื่อที่ว่า เราจะได้ระมัดระวังตัวเองในช่วงที่ตั้งท้อง

ให้ตัวเอง ไม่ไปสัมผัสกับสิ่งที่แพ้ จะได้ไม่แสดงอาการต่าง ๆ ที่เคยเป็น

2 สัปดาห์หลังจากนี้ จะเป็น 2 สัปดาห์สุดท้าย ที่เราจะมีเวลาทำนู่นทำนี่ หรือไปไหนมาไหนได้สบายหน่อย

เพราะ ถ้าไม่มีอะไรคลาดเคลื่อน ช่วงกลางเดือนธันวาคม เราจะต้องไปพบคุณหมอแล้ว (เป็นครั้งที่ 2)

และเริ่มกระบวนการกันใหม่อีกครั้ง ... ไปพบคุณหมอ ... ฉีดยา ... พบคุณหมอ ... ฉีดยา ... และ เก็บไข่

กระบวนการเหล่านี้ น่าจะใช้เวลาลากยาวไปถึงช่วงประมาณปลายเดือนธันวาคมเลย

เผลอ ๆ ถ้าจะต้องคาบเกี่ยวไปถึงต้นเดือนมกราคมของปีหน้า

เราก็อาจจะยังไม่ทำอะไรในเดือนนี้ ต้องดูอีกทีแหละว่า จะยังไง กำหนดกะเกณฑ์อะไรไม่ได้จริง ๆ

ดังนั้น แพลนไปเที่ยวในช่วงวันหยุดปีใหม่ของเรา คือ ไม่มี

ไปพบคุณหมอเมื่อไหร่ แพลนเราถึงจะกำหนดได้

อยากไปเที่ยวน๊า..... แต่ก็ไม่อยากเสียเวลาไปอีก 1 เดือน โดยที่ไม่ได้ทำอะไร

เพราะเราก็ไม่รู้ว่า ตัวเราเองนั้น จะเป็นคนท้องง่ายรึเปล่า อาจจะต้องเสียเวลาอีกหลายเดือนก็ได้

แต่ไมค์ก็บอกเราว่า เป็นเดือนมกราของปีหน้าก็ดีนะส้ม

เผื่อว่า ลูกของเรา อาจจะได้คลอดเดือนตุลาคมไง บ้านเราจะได้เกิดเดือนตุลาคมกันทุกคน

เออ... คิดแบบไมค์ ก็ดีเหมือนกันนะ ^^ ทำให้เราไม่เครียดมาก ถ้าจะต้องทิ้งเดือนธันวาคมไปเฉย ๆ

ทุกอย่าง ชะตา ฟ้าลิขิต เค้าขีดมาให้หมดแล้ว

เราไม่สามารถกำหนดกะเกณฑ์อะไรได้จริง ๆ

ได้แต่หวังว่า ... หลาย ๆ อย่าง จะออกมาดีที่สุด เท่าที่ ผู้หญิงคนนึงจะทำได้ :)

.....

ผล Skin Test เป็นยังไง ไว้จะมาอัพเดทอีกที ^^

…..

PS.

มีแอบเผื่อใจไว้นะ ว่า ครั้งแรก อาจจะยังไม่สำเร็จ

ถ้ายังไม่สำเร็จ เราจะไปขึ้นดอยกับเพื่อน ๆ ช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์

และหากยังไม่มีอะไรคืบหน้า กลางปีหน้า เราจะไปหาเพื่อนที่อเมริกาซักครึ่งเดือน

คิดซะว่า เป็นการไปเที่ยวปลอบใจตัวเอง ^^

อันนี้ คิดเผื่อไว้เฉย ๆ เผื่อต้องผิดหวัง เผื่อต้องเสียใจ

ก็ไปเที่ยวซะเลย จะได้ไม่คิดมาก :D

…..

Happy Saturday ka … :)

…..

อัพเดทชีวิตหลังแต่งงาน

01-12-2018


ชีวิตจริง ๆ กำลังเริ่มต้น ....

หลายอย่างที่ตอนอยู่บ้านไม่ได้ทำ ตอนนี้ ต้องทำทั้งหมด

แต่ ... วัน ๆ นึงของเรา ก็ไม่ได้มีอะไรให้ต้องรับผิดชอบมากนักหรอกนะ

นอกจาก รับผิดชอบเรื่องของไมค์

นอกนั้นก็ ... ไม่มีอะไรเลย .......... จริง ๆ

ตื่นเช้ามา

บีบยาสีฟันเตรียมไว้ให้ เตรียมชุดที่จะใส่ เข็มขัด ถุงเท้า

แล้วก็ออกไปทำงานพร้อมกัน



พอใกล้ ๆ 6 โมงเย็น

เราก็เตรียมไปเก็บเสื้อผ้าชุดที่เพิ่งกลับมาจากซักรีด หากวันไหนตีแบด ก็เก็บชุดตีแบดให้ด้วย



กลับถึงคอนโด

เราก็ซักผ้า ตากผ้า เตรียมผ้าเช็ดตัว ชุดนอน วางไว้ให้คุณชายในห้องน้ำ

อ้อ .. บีบยาสีฟันให้ด้วยเหมือนเดิม



เป็นแบบนี้ ทุกวัน ทุกวัน

จนเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว หม่าม๊าไมค์แซวว่า ไมค์ใกล้จะเป็นง่อยแล้ว (ห้าห้าห้า)



วันไหนคุณชายเค้านอนดึก อิชั้นก็พาลดึกไปด้วย

เพราะเราเป็นคนที่ เสียงอะไรนิดอะไรหน่อย เราจะตื่นง่าย

ยิ่งถ้าหลับไปแล้ว แต่ต้องสะดุ้งตื่นเพราะเสียงอื่น ๆ จะอารมณ์เสียสุด ๆ

ดังนั้น การนอนพร้อมกัน คือดีที่สุด



มีอยู่ช่วงนึง เราจะคั้นน้ำส้มให้คุณชายดื่มก่อนนอนด้วย วันละ 1 แก้ว

แต่ คั้นไปได้แค่ 2-3 วัน ก็ไม่สบาย เลยหยุดคั้นไป

หลังจากหายไม่สบาย ก็อารมณ์แปรปรวณ ร้องห่มร้องไห้ อาละวาดคุณชาย

จนปัจจุบันวันนี้ ก็ยังไม่ได้คั้นน้ำส้มให้อีกเลย (เอิ๊ก ๆ)


อารมณ์แปรปรวน ร้องห่มร้องไห้ของเรา หม่าม๊าไมค์บอกว่า น่าจะเกิดจาก เรายังปรับตัวไม่ได้

ร้องไห้กับหม่าม๊าตอนเที่ยงคืนตีหนึ่ง พอวันรุ่งขึ้นก็อาละวาดคุณชาย (อิอิ)



ตอนนี้ ... พอได้อาละวาด มันเหมือนได้ปลดปล่อย โล่ง สบายตูด เอ๊ย ไม่ใช่

โล่ง สบายใจ ตอนนี้ หายเป็นปกติละ

เดี๋ยวพรุ่งนี้ คั้นน้ำส้มให้กินใหม่น๊า ... จุ๊บ ๆ




.....