วันจันทร์ที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2564

"รัก" ที่เพิ่มมากขึ้นในทุก ๆ วัน

 

29/06/2021


            


        














แฝดน้อยของหม่าม๊า .... ยิ่งอยู่ด้วยกันทุกวัน ยิ่งมีแต่ความรักมากมาย 

ตอนนี้ ลูกทั้งสองคนรู้เรื่องขึ้นมาก ๆ แล้ว เรียกได้ว่า เกือบจะบอกความต้องการทั้งหมดของตัวเองได้แล้ว

เพียงแต่ ยังพูดได้ไม่เหมือนเด็กโต แต่ความต้องการพื้นฐานของเค้า

ความอยากได้ อยากมี บอกเล่าความรู้สึกของตัวเอง ในจุดนี้เริ่มทำได้แล้ว


การเลี้ยงลูกในตอนนี้ มันเหมือนกับว่า ในทุก ๆ วัน เรากำลังดูต้นไม้ที่เราปลูก ผลิดอกออกผล

สิ่งที่เราเพียรพยายามเฝ้าสอนเค้ามาตั้งแต่เค้ายังพูดสื่อสารกับเราไม่ได้

ในตอนนี้นั้น มันกำลังออกผลให้เราได้ชื่นใจ...


บางสิ่งบางอย่าง เราสอนเค้านานมากแล้ว ตั้งแต่ช่วงอายุเจ็ดแปดเดือน

แต่อยู่ดีดี ในตอนนี้ เค้าก็พูดถึงสิ่งนั้นขึ้นมา ทำให้เราประหลาดใจอยู่บ่อย ๆ

หรือไม่ก็ ในบางครั้ง เค้าฟังเราคุยกับไมค์ แล้วเค้าก็เข้าใจ ว่าสิ่งที่เราคุยกัน หมายถึงอะไร รู้สึกยังไง

พอเค้าเจอเหตุการณ์หรือความรู้สึกนั้นกับตัวของเค้าเอง

เค้าก็สามารถพูดบอกเราได้ นี่คือสิ่งที่เราเพิ่งรู้ว่า ลูกรู้เรื่องมากขนาดนี้แล้วในวันนี้


.....


ในทุก ๆ วันของเราที่เลี้ยงลูก

มีแต่รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ ฟังลูกพูด ลูกบ่น หรือแม้แต่เสียงเท้าของลูก ที่วิ่งบนพื้นห้อง

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับลูก มันทำให้เรามีความสุข (แต่กลิ่นอึ ไม่หอมนะ อิอิ)


ยิ่งลูกโตมากขึ้น เข้าใจสิ่งต่าง ๆ มากขึ้น พูดสื่อสารกับเราได้

ความน่ารักของพวกเค้า ก็ยิ่งทวีคูณ....

เรามองหน้าเค้าทีไร ก็มักจะคิดในใจว่า ลูกน่ารักจัง

ปั้นมายังไงน๊อ... ทำไมถึงได้น่ารักขนาดนี้ อิอิ


.....


สิบปี แห่งการรอคอยที่จะมีลูกของเรา

มาถึงวันนี้ ลูกสองคนเกือบจะอายุสองขวบแล้ว

เรารู้สึกว่า การรอคอยที่ผ่านมา มันคุ้มค่าจริง ๆ ... กับการมาเกิดของเค้าทั้งสงคน

เราชอบมองลูกและคิดบ่อย ๆ ว่า หม่าม๊ารอลูกนานมาก กว่าลูกจะมา ในที่สุด เราก็ได้มาอยู่ด้วยกันซักทีนะ


.....


ความเหนื่อยจากการเลี้ยงลูก การอดหลับอดนอน กินน้อย กิจกรรมส่วนตัวต่าง ๆ น้อยลง

มันทำให้เราท้อบ้าง ในบางครั้ง จนแอบหงุดหงิดใส่ลูกอยู่บ่อย ๆ

บางครั้งก็ถอดใจว่า ไม่เอาแล้ว คงไม่มีลูกอีกแล้วแหละ....


หลังจากเราเสียลูกสาวไปเมื่อเดือนกุมภาที่ผ่านมา และเสียพ่อด้วยในเดือนพฤษภาคม

เราก็คิดว่า คงพอแล้วแหละ น่าจะมีแค่แฝดสองคนนี้พอแล้ว

เพราะ อยากจะใช้ชีวิตต่อจากนี้ให้มีความสุข เวลาของคนเรา สั้นมาก

เราไม่มีทางรู้เลยว่า วันพรุ่งนี้ เราจะยังมีกันและกันอยู่มั้ย

จึงอยากทำทุกวันให้มีความสุข ไม่ต้องทรมาณร่างกาย ไม่ต้องอดทำในสิ่งที่อยากทำ


แต่.... เลี้ยงลูกไปเลี้ยงลูกมา ความน่ารักที่พบเจอทุกวัน

มันก็ทำให้ เราอยากมีลูกอีกแล้วอ่ะ ห้าห้าห้า...

ความฝันที่อยากจะมีลูกสี่คน มันกลับมาอีกแย๊ว.....


หม่าม๊าเปิดสวิตซ์อีกรอบแล้วนะลูก .. มามะ มาอยู่ด้วยกันสิจ๊ะ

พี่แฝดรอแกล้ง เอ๊ย ไม่ใช่ พี่แฝดรอเล่นด้วยจ้า .. อิอิ


.....


Happy Tuesday ka ... :)


.....