วันจันทร์ที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2564

การพาลูกไปกินข้าวนอกบ้านไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป

 14 / 03 / 21

เดี๋ยวนี้เวลาไปกินข้าวนอกบ้าน ลูกลูก Happy กันมาก

ทุกอย่างเริ่มง่ายขึ้น กว่าเมื่อก่อน มากกกก...

เด็กเด็กสามารถนั่งอยู่บนเก้าอี้ของตัวเองในร้านอาหารได้นาน

















เราลองจับเวลาดู ครั้งล่าสุด นั่งได้จนเรากับไมค์กินอิ่มเลย ประมาณ 40 นาที

นั่งโดยไม่งอแง ไม่ร้องขอลุกจากเก้าอี้ ถือเป็นสัญญาณที่ดี

เพราะ หากยังทำได้แบบนี้ทุกครั้ง เราจะไปกิน AKA แล้ว

คิดถึง AKA มว๊ากกกกกกก....... 😆

อย่างที่รู้ ๆ กันว่า การไปนั่งกินปิ้งย่าง อย่างน้อยต้องใช้เวลา 1 ชม.

ถ้าลูกให้ความร่วมมือดีแบบนี้ทุกครั้ง แม่ก็จะได้พาไปนั่งกินปิ้งย่างแล้ว 😋


วันนี้เราตั้งใจจะไปซื้อของที่กรูเม่ กินไอติม และกินข้าว

ช่วงที่นั่งโต๊ะอาหาร ไม่ค่อยมีปัญหา คึกคักสนุกสนานกันไปตามเรื่องตามราว


























เห็นช้อน เห็นแก้ว ก็จะหยิบจะจับ มาทำท่ากินข้าว ป้อนตัวเอง













































ในความรู้สึกของเรา มีลูก ก็เหมือนมีเพื่อนเล่นนะ

เค้าเหมือนเพื่อนคนนึงเลย ยิ่งตอนนี้เริ่มโตแล้ว เริ่มรู้เรื่องแล้ว 

ไปกินไอติม ไปกินขนม ไปกินข้าว ก็มีลูกกินด้วย สนุกดี ไม่ได้เหงา ๆ เหมือนตอนอยู่กับไมค์แค่ 2 คน



















เราเลี้ยงลูกเองกับไมค์แค่ 2 คน ไม่มีพี่เลี้ยงคอยช่วย

เวลาไปไหน ก็ไปกันแค่ 4 คนพ่อแม่ลูก

เราจึงมักได้รับคำชมบ่อย ๆ ว่า เก่งจังเลย เลี้ยงแฝดเอง ไม่ต้องมีคนช่วย

เพราะขนาดเค้า แค่คนเดียวยังเหนื่อยและวุ่นวายมาก ๆ

คำชมนี้ ได้ยินแทบทุกครั้งที่พาลูกออกไปกินข้าวนอกบ้าน

คนเป็นแม่แบบเรา ได้ฟังแล้วก็อดปลื้มปริ่มไม่ได้ ที่เราสามารถเลี้ยงลูกเองได้ตลอด 24 ชม. เลย

โดยที่ไม่ต้องมีคนคอยช่วย แอบภูมิใจในคำชมทุกครั้งเลย 🥰

























การพาเด็ก 2 คน ที่อายุ 1 ขวบนิด ๆ ออกไปนอกบ้าน โดยไม่มีคนช่วย

นั่นหมายถึงว่า เรากับไมค์ ต้องดูลูกกันคนละ 1 คน

บางคนมีลูกคนเดียว ก็จะผลัดกันอุ้ม ผลัดกันดูลูก ในเวลาที่อีกคนกินข้าวหรือเข้าห้องน้ำหรือซื้อของ

แต่สำหรับเรา ไม่ใช่เลย เราต้องรับหน้าที่เองเต็ม ๆ

ลูกร้อง ลูกเลอะเทอะ ลูกดิ้น งอแง นั่นคือ คุณไม่มีคนช่วยนะ เพราะอีกคนก็ดูลูกอีกคนอยู่

ทำเองหมดตั้งแต่ กางเก้าอี้กินข้าว เก็บเก้าอี้กินข้าว ป้อนข้าว ป้อนน้ำ เก็บกวาดสิ่งที่กินเลอะเทอะ

ตลอดจนเปลี่ยนแพมเพิร์ส ก็ต่างคนต่างทำกับไมค์ เพราะรอทำทีคนจะเสียเวลา

ในบางครั้ง ลูกแหกปากโวยวายโยเย ไม่ได้นั่งเรียบร้อยทุกครั้ง

พ่อแม่อย่างเราก็ต้องรับมือกันเองให้ได้กับอารมณ์ของเด็กในวัย 1 ขวบนิด ๆ

ซึ่งมันทำให้เราภูมิใจมากมาก กับการเลี้ยงลูกแฝดเอง ^^

เวลามีคนชมนี่ ยิ้มแก้มแทบปริเลยแหละ อิอิ 😙

























วันนี้ ลูกได้เห็นแตงโมเป็นลูก ๆ ครั้งแรกในชีวิต


























ตอนแรกก็ งง กัน ไม่กล้าจับ ได้แต่มอง ๆ แต่พอได้จับแล้วลูกแตงโมเย็น ๆ 

แถมยังมีน้ำแตงโมหวาน ๆ ให้กินด้วย คราวนี้หล่ะ พอขอแตงโมคืน ติณณ์โวยวายใหญ่เลย

























หม่ำ ๆ กันเสร็จ ก็ไปเดินซื้อของกัน

พอเดินซื้อของเท่านั้นแหละ เดี๋ยวนี้ไม่ง่ายแล้ว

เวลาเห็นอะไร ก็จะหยิบ จะจับ กันไปหมดซะทุกอย่าง

พอไม่ให้ก็ร้องโวยวาย พอให้ก็จับแป๊บ ๆ แล้วส่งคืน
























สัปดาห์ที่แล้วพาไป toy r us นะ .... อ่ะหือ.......

นี่ขนาดเพิ่ง 1 ขวบครึ่ง ยังแสดงอิทธิฤทธิในร้านของเล่นพอสมควรเลย

ไม่อยากจะคิดถึงตอนที่โตกว่านี้เลย ...... แม่อย่างเราคงได้คำรามขู่ลูกตลอดเวลาแน่ ๆ 🤣

























ถ้าเป็นเมื่อก่อน ตอนยังไม่มี COVID คงดีกว่านี้เนอะ

การพาลูกออกไปนอกบ้าน ไม่ต้องคอยหวาดระแวงอะไร

ได้ไปเที่ยวกันบ่อย ๆ ไปนู่นไปนี่ได้ตามใจ คงจะดีมาก ๆ เลย

เด็กเด็กโตมาในช่วงนี้ ก็ได้แค่นี้แหละลูกเอ๊ย....

แค่ไปพารากอน แม่ยังแอบหวั่นใจเลย เมื่อไหร่น๊า... จะได้ใช้ชีวิตปกติซักที





















































































.....


รักน๊า... แฝดน้อยของหม่าม๊า

Happy Sunday ka.. :)


.....


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น