วันพุธที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2561

เริ่มต้นปีใหม่ ด้วยรอยยิ้ม :)



17-01-17


หายหน้าจากการเขียนไดอารี่ไป 1 เดือนเต็ม ๆ

มีเรื่องสนุก ๆ เยอะแยะเลย ในช่วงวันหยุดปีใหม่

ไว้จะค่อย ๆ เล่าให้ฟังน้า ....


.....



จากที่หม่าม๊าไมค์บอกว่า ให้เจ้อรหาเพชรมาให้เรา

หลังจากนั้นไม่นาน เจ้อรก็เอาเพชรมาให้เลือก

มีเพชร 2 เม็ด (เม็ดนึงประมาณ 2 กะรัต)

ให้เลือกระหว่าง เม็ดนึง ใบเซอร์ GIA  วิบวั๊บ ๆ

กับอีกเม็ด ก็วุบวิบ ๆ ใบเซอร์ HRD


คนที่เคยใส่แต่แหวนรูปการ์ตูนแบบเรา มีหรอ จะเลือกถูก :D

สุดท้าย หม่าม๊าเลยเป็นคนตัดสินใจให้

แล้วก็ถามเราว่า เรามีแบบแหวนที่อยากได้รึยัง

คำตอบของเราก็คือ .. ยัง ..


เลยกลับมานั่งหาว่า อยากได้แหวนแต่งงานแบบไหนนะ ??


เลือกไปเลือกมา ลังเลอยู่ 2 แบบ คือ

แบบนี้ ...






พอคิดถึงเรื่องแบบที่จะมาทำแหวนแต่งงาน

แบบแรกนี้ จึงแว๊บเข้ามาในหัวของเราเป็นช้อยส์แรกทันที


กับ อีกแบบ ...




มีเพชรเม็ดใหญ่ และมีเม็ดเล็ก ๆ อีก

อันนี้ ก็ชอบนะ น่ารักดี แต่ก็ ลังเล ๆ ๆ 

หลายคนก็เชียร์แบบที่สองนี้ แต่เราก็ยังรักแบบแรก เลยลังเลตัดสินใจไม่ถูก

ไว้ถึงเวลาต้องตัดสินใจ ค่อยว่ากันอีกที ^^




.....




การเริ่มต้นปีนี้ เป็นปีที่เรา รอคอย เพราะ ปีที่แล้วสำหรับเรา คือ แย่มาก ๆ

เราเริ่มต้นปีใหม่ด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ

นี่คือ รูปแรกของปี ที่เราถ่ายกับไมค์ ^^




ถ่ายตอนที่เค้ากำลังจุดพลุต้อนรับปีใหม่กันเลย

แต่ เราสองคน ไม่เห็นพลุหรอกนะ ได้ยินแต่เสียง เพราะ ต้นไม้เยอะแยะไปหมด

หวังว่า ปีนี้ จะเป็นปีที่มีแต่ความสุข :)




.....




เราเริ่มมีความคิดที่ว่า อยากมีลูก ก่อนจัดงานแต่งงาน แว๊บเข้ามาในหัว

อยากมีเด็ก ๆ วิ่งเล่นในงานแต่งงานของเราเอง

คิดดูสิว่า มันจะดีแค่ไหน ที่วันพิเศษที่สุดของเรา มีลูก ๆ ของเราร่วมอยู่ในงานด้วย




.....




ข่าวดีบางข่าว ที่เราได้รับรู้นั้น

แว๊บแรก ดีใจสุด ๆ

ต่อมา เริ่มมีความรู้สึกอื่นแทรกเข้ามา

หลังจากนั้น เหตุการณ์บางอย่าง ก็ทำให้เราต้องนึกเสียใจถึงอดีตอีก


การที่ เราได้รับสิ่งของบางอย่าง จากเหตุการณ์บางอย่างของอีกคน

โดยที่คนที่นำมาให้ไม่รู้เรื่อง ว่า มันไม่สมควรนำมาให้เราเลย

ทำให้เรารู้สึกเสียใจมาก ๆ อีกครั้ง

เราอยากร้องไห้เสียตั้งแต่วินาทีที่ได้รับของสิ่งนั้นมา


ตลกตัวเองนะ ปนสมเพชด้วยก็ว่าได้

ที่ต้องมารับสิ่งของเหล่านี้ จากเหตุการณ์บางอย่าง

ของคนที่ทำให้เราเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้

ทำได้เพียง พูดขอบคุณด้วยรอยยิ้ม และรับมันมา

แล้วจึงนำไปทิ้งถังขยะเมื่อถึงบ้าน




.....

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น