ครั้งหนึ่งในชีวิตกับความคิด อยากฆ่าตัวตาย

19-04-17


เดือนนี้ มีวันหยุดค่อนข้างเยอะ
จึงทำให้เราได้มีเวลาอยู่กับตัวเองค่อนข้างมาก
ประมาณ 15-16 วัน ที่เราได้อยู่กับตัวเอง


ในทุก ๆ วันที่เรามีเวลาว่างที่ผ่านมานั้น
เรานั่งนิ่ง ๆ เงียบ ๆ คิดนู่นคิดนี่ วันละหลาย ๆ ชั่วโมง
มองเหตุการณ์หลาย ๆ อย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

หลาย ๆ คนที่เข้ามาในชีวิตของเรา

ไม่ว่าจะเข้ามาในลักษณะไหนก็ตาม

จะหวังดี หวังร้าย

ผ่านเข้ามามอง ผ่านเข้ามาทำร้าย

หรืออะไรก็ตามแล้วแต่ชะตาฟ้าจะลิขิตให้ได้มาสัมผัสกัน

ทุก ๆ คนที่เข้ามานั้น

มีผลกระทบต่อชีวิตของเราแทบทั้งสิ้น

คนที่เข้ามาดี ก็ทำให้ชีวิตของเราดีขึ้น

คนไหนคิดร้าย หรือคิดไม่ดี

ก็ทำให้เป็นประเด็นในชีวิต

จนบางครั้ง ทำให้เรามีชีวิตที่เปลี่ยนไปเลยก็มี

เรานั่งคิดนู่นคิดนี่ไปเรื่อย ๆ

มองหลาย ๆ เหตุการณ์ที่มากระทบกับชีวิตของเรา

ก็นึกตลกตัวเอง

ที่บางครั้ง เราก็เอาความรู้สึกของเรา

ไปผูกไว้กับการกระทำของคนอื่น โดยไม่จำเป็น

.....

เราลองมองเหตุการณ์ในชีวิต 1 เหตุการณ์

นั่งนึกทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้น

เรียกได้ว่า มันเลวร้ายมาก สำหรับชีวิตของเรา

เราโชคร้ายมาก

ที่โชคชะตา เหวี่ยงคนเลวคนนี้ให้มาเจอเรา

คนเลวที่ เห็นความรู้สึกของคนอื่นเป็นของเล่น

โดยไม่สนใจว่า คนที่ได้รับผลกระทบจะเป็นยังไง

ห่วงแต่ภาพลักษณ์ของตัวเองในสายตาคนอื่น

กลัวคนอื่นจะมองตัวเองไม่ดี

ทั้ง ๆ ที่ตัวเองทำตัวเลวอยู่ แต่อยากปกปิดเอาไว้

เลว อ่ะ (นึกแล้วก็ของขึ้น...)

แต่เราว่านะ

เรื่องที่เกิดกับเรา คนอื่นก็เคยเจอกันเยอะแยะ

เพียงแต่ ตัวเราเอง ที่รับมือกับมันไม่ได้

ถึงเกิดความคิดไม่ดีขึ้นกับตัวเอง

เราเกลียดคน ๆ นี้ อย่างไม่รู้จะหาอะไรมาเปรียบได้เลย

เกลียดจนคิดว่า

ไม่สามารถทนอยู่หายใจในที่เดียวกับคน ๆ นี้ได้เลย

เกลียดทุกอย่างแม้แต่ตัวอักษรที่เป็นชื่อของคน ๆ นี้

เกลียด จนเราคิดว่า

เราอยากหายไปจากโลกนี้

ถ้า.. มันยังวนเวียนอยู่ในชีวิตเรา

ใช่แล้ว... เราเคยคิดจะ ฆ่าตัวตาย

เพราะคนเลว ๆ คนนี้

   รูปจาก Google

เช้ามืดของวันที่ 4 กุมภา ที่ผ่านมา

ประมาณตี 5 กว่า ๆ เกือบ ๆ จะ 6 โมงเช้า

หลังจากปรับทุกข์กับเพื่อนสนิทเสร็จ

วางสายจากเพื่อน แล้วหันไปส่องกระจก

เพื่อเช็ดน้ำตาที่อาบสองแก้มของตัวเอง

   รูปจากกล้องวงจรปิดที่บ้าน

เรานั่งมองตัวเองในกระจกเกือบ 20 นาที

ชั่ววูบเดียว

ความคิดที่ว่า เราไม่อยากอยู่ต่อไปอีกแล้ว

มันก็แว่บเข้ามาในหัว

เราทนอยู่กับเหตุการณ์...

ที่กำลังเกิดขึ้นนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว

เราอยากหายไปจากโลกใบนี้

ไม่อยากรับรู้ และ ไม่อยากอดทนกับอะไรอีกแล้ว

เรารับไม่ไหวแล้วจริง ๆ

10 กว่าวันที่ผ่านมา เราเหมือนตกนรก

กินไม่ได้ นอนไม่หลับ

น้ำหนักของเราเหลือ 36 กิโลครึ่ง

จะไม่ให้น้ำหนักลดได้ยังไง

ก็คิดดูนะ ไม่กินอะไรเลย

นอกจากน้ำเปล่าที่กินตอนกินยาแค่นั้นเอง

หลับ ๆ ตื่น ๆ ตลอด เรียกได้ว่า

พอหลับปุ๊บ เรื่องเลว ๆ ก็ตามมาหลอกหลอนในฝัน

ลืมตาตื่นขึ้นมาทีไร จะพบว่า

แก้มสองข้างอาบไปด้วยน้ำตาทุกที

ตัดกลับมาที่หน้ากระจก

ของเช้ามืดวันที่ 4 กุมภา..

(ตลกตัวเอง มีเขียนตัดไปตัดมาด้วย อิอิ)

ความรู้สึกต่าง ๆ พรั่งพรูออกมา

โดยไม่คิดถึงเรื่องอะไรทั้งนั้น

นอกจาก... ตัวเอง

มันทำให้เราเข้าใจเลยว่า

วินาทีที่คนคิดจะฆ่าตัวตาย เค้ารู้สึกยังไง

ไม่น่าเชื่อนะ ว่า

เราเคยคิดว่า ใครที่ฆ่าตัวตาย โคตรสิ้นคิดเลย

แต่ เอาจริง ๆ นะ

ถ้า ใครไม่เคยเกิดเหตุการณ์ที่มันเลวร้ายมาก ๆ

จนแทบจะตั้งรับกับมันไม่ได้ คงไม่เข้าใจ

ถ้า เราไม่เจอกับตัวเอง

ก็คงยังคิดว่า คนที่ฆ่าตัวตาย คือคนสิ้นคิด

แต่...

สุดท้าย เมื่อเราผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้

แม่ชีที่วัดบอกว่า เรายังมีกรรมดีอยู่

เราถึงดึงตัวเองกลับออกมาจากความคิดนั้นได้

ถ้า วินาทีที่ความคิดนั้นวูบเข้ามา

แล้วเราหมดกรรมพอดี

เราคงไม่ได้นั่งหายใจอยู่แบบทุกวันนี้หรอก

เรามานั่งมองตัวเองทุกวันนี้

นั่งนึกว่า..

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

มันทำให้ชีวิตของเรา เปลี่ยนไป มาก ๆ

หลาย ๆ สิ่ง หลาย ๆ อย่าง

ทั้งความคิด ความรู้สึก เปลี่ยนไปทั้งหมด

เราต้องจูนชีวิตตัวเองใหม่หมดเลย

จนถึงทุกวันนี้ หลาย ๆ อย่างเริ่มโอเคขึ้นแล้วหล่ะ

เราถึงได้ทานั่งเขียนถึงเรื่องนี้ได้

ถึงแม้ว่า จะมีบ้างในบางครั้ง

ที่ยังมีอาการยุ่ย ๆ เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

แต่... มันก็ยังผ่านไปได้ด้วยดีทุกครั้งที่มีอาการ

.....

เรื่องนี้ ไม่สมควรที่จะจดจำ

แต่ เราอยากเขียนไว้ในไดอารี่

เพื่อบันทึกไว้ว่า...

ครั้งหนึ่งในชีวิต

เราเคยคิดจะทำร้ายตัวเอง

เพราะคนเลว ๆ คนนึง

มันจะได้คอยย้ำเตือนเราว่า

ถ้าต่อไป ที่เราเจอคนประเภทนี้อีก

เราต้องรักตัวเองให้มาก ๆ

อย่าเอาความรู้สึกของตัวเอง

ไปผูกกับคนประเภทนี้มากเกินไป

มันไม่คุ้มกัน

เอาเวลาไปทำร้ายมัน ถ้ามันทำร้ายเรา ดีกว่า

(บรรทัดสุดท้ายนี้ ออกแนวนางมารร้ายนะ อิอิอิ)

.....


เริ่มต้นเหมือนจะให้ข้อคิดดีดี
แต่ตอนจบ ร้ายเหมือนเดิม ห้าห้าห้า


.....