08-12-17
หลังจากเรียนทำขนมจบคอร์สแล้ว
เดือนพฤศจิกายน คือเดือนแรก ของการเริ่มต้นทำงานที่ใหม่ของเรา
พูดซะเว่อร์อีกละ อิอิอิ (>.< )"
เราไปช่วยไมค์ที่ร้าน รู้สึกตัวเอง ทำอะไรไม่เป็นเลยอ่ะ
เข้าใจความรู้สึกของบรรดาพยาบาลที่เราเคยสอนงานใหม่ ๆ เลยว่า
การหยิบจับ หรือ คำศัพท์สิ่งของใหม่ ๆ ที่ยังไม่เคยรู้มาก่อน มันยากแค่ไหน
แทบจะใหม่หมดสำหรับเรานะ
สเกิร์ต กันชน บลา ๆ ๆ นอกจากยี่ห้อแล้ว ยังต้องมีรุ่น ปีอะไร สีอะไร อีก
ไหนจะร้านนี้มาซื้อของ ต้องเปิดบิลเล่มไหน
คนนี้มาเอาของ มาจากร้านไหน เรายังจำไม่ได้ทั้งหมด
เวลาจะทำอะไร ก็จะต้องคอยถามคนอื่นตลอดทุกครั้ง
จนบางครั้งรู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีประโยชน์ยังไงก็ไม่รู้ แหะ ๆ ^^"
มีบางครั้ง ก็ลองเข้าโกดังไปหยิบของเองบ้าง
กรุล้อ กันสาด กันชน สเกิร์ต อะไรพวกนี้ เริ่ม ๆ รู้ที่รู้ทางแล้วว่า อะไรอยู่ตรงไหน
อีกซักพัก ใหญ่ ๆ ๆ ๆ เลยแหละ กว่าเราจะโอเค
อ้อ ๆ เรื่องรับโทรศัพท์อีก
หงุดหงิดสุดเลยแหละเรื่องนี้
ก่อนหน้านี้ ทำงานที่บ้าน เวลาโทรศัพท์ดัง ทุกคนจะคุยกับเรา
เพราะ เรารู้เรื่องทุกเรื่อง
แต่ พอไปช่วยไมค์ทำงาน มันกลับกันหมด
ใครโทรมา พอรับสาย เราไม่สามารถตอบอะไรได้เลย
มันเลยเป็นความหงุดหงิดที่เกิดขึ้นในตอนนี้
คงต้องใช้เวลาอีกนั่นแหละ กว่าทุกอย่างจะโอเค
ถึงแม้จะไปทำงานด้วยอารมณ์ มึน ๆ เบลอ ๆ
แต่ ก็ยังคงมีความสุขกับการตื่นเช้าแล้วคิดว่าต้องไปทำงาน
เช้าวันจันทร์ ไม่ใช่เช้าที่น่าเบื่อหรือน่าขี้เกียจอีกต่อไปสำหรับเรา
เรา Happy กับการทำงานในทุก ๆ วันเลยนะ
กินทั้งวัน จนน้ำหนักขึ้น แก้มบวมเลย
วันก่อนชั่งน้ำหนักที่โรงพยาบาล ต๊กกะใจเลย เป็นไปได้ยังไง
น้ำหนักเยอะที่สุดในรอบ 6-7 ปีเลย อิอิ
.....
อยู่กับไมค์ทั้งวัน (อยู่กับป่ะป๊า-หม่าม๊าทั้งวันด้วย)
มันทำให้เรา ติดหนึบ ไมค์ มากกว่าเดิมอีก เอิ๊ก ๆ
เอาหล่ะ ต่อไปนี้ จะแยกจากกัน ยิ่งยากเข้าไปอีก
ก่อนหน้านี้ เจอกันแค่ช่วงหัวค่ำถึงดึก ๆ ก็ติดไมค์จะแย่อยู่แล้ว
นี่ อยู่ด้วยกันตลอดเวลาเลย....
คิดดูก็แล้วกัน ว่า จะติดหนึบหนักกว่าเดิมแค่ไหน :P
.....
Happy Thursday ka .. :)
.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น