วันเสาร์ที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2561

Before ^ JANUARY



01-12-2018


ฮาโหล.... ธันวาคม เดือนสุดท้ายของปี 2561 แย๊ววว...

มีหลายสิ่ง ที่ต้องทำมากกกกก.....

เมื่อวาน เราเริ่มจาก การไปเปลี่ยนสีผม ให้เป็นสีที่ใกล้เคียงธรรมชาติที่สุด

เพราะ เราไม่แน่ใจว่า ต่อไปในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า เราจะมีเวลา หรือสามารถไปทำสีผมได้รึเปล่า




และเราก็เป็นโรคจิต ที่ไม่ชอบเห็นผมตัวเองมี 2 สี

ถ้าทำสีผมที่ไร แล้วพอโคนผมเริ่มยาวเห็นสีดำ ก็จะขัดตาขัดใจเราทุกที

ดังนั้น การทำสีผมให้ใกล้เคียงสีธรรมชาติที่สุด น่าจะเหมาะกับเราในช่วงนี้มากกว่า

ถึงแม้ว่า สีผมที่เพิ่งทำมาเมื่อปลายเดือนกันยายน จะยังสวยอยู่เลย (=.= )"




วันพรุ่งนี้ ... มีนัดทำ Skin Test ภูมิแพ้ ที่โรงพยาบาลบำรุงราษฎร์

เพราะเรารู้สึกว่า ช่วงหลัง ๆ มานี้ ร่างกายไม่ค่อยโอเคเลย เจออะไรนิดอะไรหน่อยก็แสดงอาการตลอด

การไปตรวจ น่าจะดีที่สุด เพื่อที่ว่า เราจะได้ระมัดระวังตัวเองในช่วงที่ตั้งท้อง

ให้ตัวเอง ไม่ไปสัมผัสกับสิ่งที่แพ้ จะได้ไม่แสดงอาการต่าง ๆ ที่เคยเป็น




2 สัปดาห์หลังจากนี้ จะเป็น 2 สัปดาห์สุดท้าย ที่เราจะมีเวลาทำนู่นทำนี่ หรือไปไหนมาไหนได้สบายหน่อย

เพราะ ถ้าไม่มีอะไรคลาดเคลื่อน ช่วงกลางเดือนธันวาคม เราจะต้องไปพบคุณหมอแล้ว (เป็นครั้งที่ 2)

และเริ่มกระบวนการกันใหม่อีกครั้ง ... ไปพบคุณหมอ ... ฉีดยา ... พบคุณหมอ ... ฉีดยา ... และ เก็บไข่

กระบวนการเหล่านี้ น่าจะใช้เวลาลากยาวไปถึงช่วงประมาณปลายเดือนธันวาคมเลย

เผลอ ๆ ถ้าจะต้องคาบเกี่ยวไปถึงต้นเดือนมกราคมของปีหน้า

เราก็อาจจะยังไม่ทำอะไรในเดือนนี้ ต้องดูอีกทีแหละว่า จะยังไง กำหนดกะเกณฑ์อะไรไม่ได้จริง ๆ

ดังนั้น แพลนไปเที่ยวในช่วงวันหยุดปีใหม่ของเรา คือ ไม่มี

ไปพบคุณหมอเมื่อไหร่ แพลนเราถึงจะกำหนดได้




อยากไปเที่ยวน๊า..... แต่ก็ไม่อยากเสียเวลาไปอีก 1 เดือน โดยที่ไม่ได้ทำอะไร

เพราะเราก็ไม่รู้ว่า ตัวเราเองนั้น จะเป็นคนท้องง่ายรึเปล่า อาจจะต้องเสียเวลาอีกหลายเดือนก็ได้




แต่ไมค์ก็บอกเราว่า เป็นเดือนมกราของปีหน้าก็ดีนะส้ม

เผื่อว่า ลูกของเรา อาจจะได้คลอดเดือนตุลาคมไง บ้านเราจะได้เกิดเดือนตุลาคมกันทุกคน

เออ... คิดแบบไมค์ ก็ดีเหมือนกันนะ ^^ ทำให้เราไม่เครียดมาก ถ้าจะต้องทิ้งเดือนธันวาคมไปเฉย ๆ


ทุกอย่าง ชะตา ฟ้าลิขิต เค้าขีดมาให้หมดแล้ว

เราไม่สามารถกำหนดกะเกณฑ์อะไรได้จริง ๆ

ได้แต่หวังว่า ... หลาย ๆ อย่าง จะออกมาดีที่สุด เท่าที่ ผู้หญิงคนนึงจะทำได้ :)




.....




ผล Skin Test เป็นยังไง ไว้จะมาอัพเดทอีกที ^^




…..


PS.

มีแอบเผื่อใจไว้นะ ว่า ครั้งแรก อาจจะยังไม่สำเร็จ

ถ้ายังไม่สำเร็จ เราจะไปขึ้นดอยกับเพื่อน ๆ ช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์

และหากยังไม่มีอะไรคืบหน้า กลางปีหน้า เราจะไปหาเพื่อนที่อเมริกาซักครึ่งเดือน

คิดซะว่า เป็นการไปเที่ยวปลอบใจตัวเอง ^^

อันนี้ คิดเผื่อไว้เฉย ๆ เผื่อต้องผิดหวัง เผื่อต้องเสียใจ

ก็ไปเที่ยวซะเลย จะได้ไม่คิดมาก :D




…..




Happy Saturday ka … :)




…..

อัพเดทชีวิตหลังแต่งงาน



01-12-2018


ชีวิตจริง ๆ กำลังเริ่มต้น ....

หลายอย่างที่ตอนอยู่บ้านไม่ได้ทำ ตอนนี้ ต้องทำทั้งหมด

แต่ ... วัน ๆ นึงของเรา ก็ไม่ได้มีอะไรให้ต้องรับผิดชอบมากนักหรอกนะ

นอกจาก รับผิดชอบเรื่องของไมค์

นอกนั้นก็ ... ไม่มีอะไรเลย .......... จริง ๆ




ตื่นเช้ามา

บีบยาสีฟันเตรียมไว้ให้ เตรียมชุดที่จะใส่ เข็มขัด ถุงเท้า

แล้วก็ออกไปทำงานพร้อมกัน



พอใกล้ ๆ 6 โมงเย็น

เราก็เตรียมไปเก็บเสื้อผ้าชุดที่เพิ่งกลับมาจากซักรีด หากวันไหนตีแบด ก็เก็บชุดตีแบดให้ด้วย



กลับถึงคอนโด

เราก็ซักผ้า ตากผ้า เตรียมผ้าเช็ดตัว ชุดนอน วางไว้ให้คุณชายในห้องน้ำ

อ้อ .. บีบยาสีฟันให้ด้วยเหมือนเดิม



เป็นแบบนี้ ทุกวัน ทุกวัน

จนเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว หม่าม๊าไมค์แซวว่า ไมค์ใกล้จะเป็นง่อยแล้ว (ห้าห้าห้า)



วันไหนคุณชายเค้านอนดึก อิชั้นก็พาลดึกไปด้วย

เพราะเราเป็นคนที่ เสียงอะไรนิดอะไรหน่อย เราจะตื่นง่าย

ยิ่งถ้าหลับไปแล้ว แต่ต้องสะดุ้งตื่นเพราะเสียงอื่น ๆ จะอารมณ์เสียสุด ๆ

ดังนั้น การนอนพร้อมกัน คือดีที่สุด



มีอยู่ช่วงนึง เราจะคั้นน้ำส้มให้คุณชายดื่มก่อนนอนด้วย วันละ 1 แก้ว

แต่ คั้นไปได้แค่ 2-3 วัน ก็ไม่สบาย เลยหยุดคั้นไป

หลังจากหายไม่สบาย ก็อารมณ์แปรปรวณ ร้องห่มร้องไห้ อาละวาดคุณชาย

จนปัจจุบันวันนี้ ก็ยังไม่ได้คั้นน้ำส้มให้อีกเลย (เอิ๊ก ๆ)


อารมณ์แปรปรวน ร้องห่มร้องไห้ของเรา หม่าม๊าไมค์บอกว่า น่าจะเกิดจาก เรายังปรับตัวไม่ได้

ร้องไห้กับหม่าม๊าตอนเที่ยงคืนตีหนึ่ง พอวันรุ่งขึ้นก็อาละวาดคุณชาย (อิอิ)



ตอนนี้ ... พอได้อาละวาด มันเหมือนได้ปลดปล่อย โล่ง สบายตูด เอ๊ย ไม่ใช่

โล่ง สบายใจ ตอนนี้ หายเป็นปกติละ

เดี๋ยวพรุ่งนี้ คั้นน้ำส้มให้กินใหม่น๊า ... จุ๊บ ๆ




.....

วันศุกร์ที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561

วันนี้ "ป่วงเซียง" ขอลูกแฝด ^^



09-11-2018


วันนี้ ที่หน้าร้าน มีงานศาลเจ้าวันสุดท้าย

เรากับไมค์มาแต่เช้า เพื่อรอ "ป่วงเซียง"


"ป่วงเซียง" คือ การแสดงความเคารพต่อเทพเจ้า




เรากับไมค์ยังไม่มีลูก

ป่ะป๊า-หม่าม๊า จึงให้เรารับไท้จื้อเอี๊ยะ

ส่วนไมค์ รับหมวกจอหงวน




แล้วขอพรให้มีลูก ให้ได้เด็กฝาแฝดผู้ชาย สมดังที่ตั้งใจ




คนจีน มีความเชื่อว่า

หากใครยังไม่มีลูก การไปรับตุ๊กตาเด็กนั้น จะช่วยทำให้มีลูกได้

ส่วนหมวกจอหงวน จะช่วยให้เจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน








และป่ะป๊ายังบอกอีกว่า ...

ถ้าเราคลอดลูกเป็นฝาแฝดจริง ๆ ป๊ะป๊าจะปิดซอยที่ร้าน เลี้ยงโต๊ะจีนเลย :D


รูปสุดท้ายนี้ ป่ะป๊าบอกให้ทุกคนชูสองนิ้ว เพราะจะได้ฝาแฝด 2 คน


 

เห็นมั้ยเด็ก ๆ

มีแต่คนรอที่จะพบพวกหนู ... มาอยู่กับหม่าม๊าเร็ว ๆ น๊า ... `^^




…..

วันจันทร์ที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2561

ไม่ได้หายไปไหนน้า...



17-09-18


ไดอารี่หน้านี้ ไม่ได้เขียนเลย
แต่ยังมีเขียนในหมวดอื่น ๆ ตลอด
ตอนนี้ใกล้วันจัดงานแต่งงานแล้ว หลายอย่างวุ่นวาย

เรื่องการ์ด
เราทำแผนที่เอง พิมพ์หน้าซองเอง
ดังนั้น ก็ต้องปริ๊นท์ ต้องตัด ต้องพิมพ์กันทุกวัน
เพราะเริ่มทยอยแจกญาติ ๆ และคนสนิทแล้ว

ช่วงเย็นของทุก ๆ วัน ไม่มีวันไหนว่างเลย
จะได้มีเวลาว่างจริง ๆ แบบว่างยาว ๆ เลย
ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดนะ น่าจะปลายเดือนตุลา
เราจะได้หยุดพักยาวเป็น 10 วันเลย

เพราะแพลนจะใส่ตัวอ่อนช่วงนั้น
ถ้าใส่ตัวอ่อนแล้ว จะต้องใช้ชีวิตแบบ Slow Life
งานการห้ามทำ ลุกนั่งเบา ๆ
ถ้าถึงช่วงเวลานั้นจริง ๆ
เราคงได้มีเวลาสะสางไดอารี่ทั้งหมดที่ค้างมาเป็นปี 😁

ตอนนี้ วัน ๆ นึง มีคิดแค่ 2 เรื่อง
เรื่องจัดงานแต่งงาน กับเรื่องลูก

พอจบงานแต่งงาน ก็หายเครียดพอดี
ใส่ตัวอ่อนช่วงนั้นแหละ เหมาะที่สุด

แต่ก็ยังมีเปรย ๆ กับไมค์เหมือนกันนะว่า
หรือเราจะยังไม่ใส่ตัวอ่อน
แต่งงานกันแล้ว อยู่กันแบบสบาย ๆ ซักเดือนนึงก่อนดีมั้ย
ปลายเดือนพฤศจิกาค่อยเริ่มทำ
ไมค์ก็บอกแล้วแต่เราเลย

เราก็เลยยังไม่ได้ตัดสินใจ ว่าจะยังไงดี
แต่ก็คงต้องรีบตัดสินใจเร็ว ๆ นี้แล้วแหละ
เพราะต้องบอกคุณหมอ
หากจะใส่ตัวอ่อนปลายเดือนตุลา
คุณหมอจะต้องให้ยาเพื่อเตรียมผนังมดลูก


.....


แอบหวังให้ ครั้งแรกของเรา ""ประสบความสำเร็จ นะ
แต่ก็เผื่อใจไว้เหมือนกัน เพราะกลัวว่าจะผิดหวัง

แน่นอนแหละว่า ถ้าครั้งแรกผิดหวัง
เราต้องร้องไห้แน่นอน

มีคิดคำปลอบใจตัวเองไว้แล้วนะว่า
หากเรามีบุญวาสนาต่อกันจริง เราคงได้เป็นแม่ลูกกัน
ได้เกิดมาเจอกัน และอยู่ด้วยกัน

แต่ถ้ายังไม่ถึงเวลาที่เราจะได้เจอกัน
เราก็ยอมรับ และรอวันที่เหมาะสม

ถามไมค์ว่า ถ้าไม่สำเร็จ ไมค์คิดว่ายังไง
ไมค์ตอบกลับมาว่า
เราก็ทำอีกสิ ต้องสำเร็จแน่ ๆ

ใจส้มก็สู้นะ ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ เหมือนกัน 😊

อ่านเรื่อง ภาระกิจปั้นเบบี๋ ของเราได้ที่ไดอารี่หมวด จดหมายถึงดวงดาว ^^


.....

วันพฤหัสบดีที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2561

เบบี๋ก๊อตจิ



16-08-61


หายไปนาน กับการเขียนไดอารี่ ไม่ได้อัพเดทชีวิตประจำวันเลย

เพราะ ตั้งแต่ไปช่วยไมค์ทำงานที่ร้าน เราก็ไม่ค่อยได้นั่งหน้าคอมซักเท่าไหร่

การเขียนไดอารี่ในมือถือ ก็สุดแสนจะลำบาก

ก็เลยเว้นวรรคไปเป็นช่วง ๆ จะมีมาเขียนเป็นบางเรื่อง

เช่นช่วงนี้ก็มีอยู่ 2 เรื่อง คือ เรื่องจัดงานแต่งงาน กับเรื่องลูก




ความวุ่นวายในช่วงนี้ มีอยู่เรื่องเดียวคือ เรื่อง รถ

เดี๋ยวไปนู่น เดี๋ยวไปนี่ วนเวียนเกี่ยวกับเรื่องรถตลอด

จนสรุปสุดท้าย ได้น้องก๊อตจิมาเชยชมซักที




ส่วนป้ายทะเบียน สำหรับน้องก๊อตจิ ไมค์เลือกให้ทะเบียนนี้




ตอนแรกสุด ไปจองน้องหนูแดงเมื่อเดือนเมษายน

เราก็ดีใจ คิดว่า หนูแดงจะได้มาเกิดแล้ว




เราชอบหนูแดงมากเลยนะ

นั่งได้ 4 คนแบบสบาย ๆ เหมาะมาก สำหรับครอบครัวของเราในอนาคต

ถ้ามีลูก เราก็จะใช้หนูแดงนี่แหละ ขับพาลูกไปส่ง-ไปรับที่โรงเรียน





เลือกป้ายทะเบียนไว้เสร็จสรรพ 5กก 1000

แต่ด้วยว่า รถยังไม่มี เซลล์แจ้งว่า ต้องรอรถอีกหลายเดือน

เราก็รอ รอไปรอมา ... อยู่ดีดี น้องก๊อตจิก็มาเกิดเฉยเลย

สรุป น้องหนูแดง ต้องรอไปก่อน เดี๋ยวพอได้จังหวะ หนูค่อยมาเกิดใหม่นะลูก ..

พอเรามีลูก แล้วลูกไปโรงเรียนได้นั่นแหละ ถึงจะได้มองหาหนูแดงกันอีกรอบ

เพราะ น้องก๊อตจิ เราไม่สามารถขับไปส่งลูกที่โรงเรียนได้จริง ๆ แค่นั่ง ก็เหนื่อยแล้ว (=.=  )



.....

วันศุกร์ที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2561

สุขสันต์ "วันแห่งความรัก"




06-04-18




วันครบรอบในปีนี้

ไม่มี ของขวัญ

ไม่มี มื้อขนมน่ารัก ๆ

ไม่มีอะไรพิเศษเลย

เพราะ เราสองคนกับไมค์ มัวแต่วุ่นวายกับเรื่องจัดงานแต่งงาน




ความจริง ในวันครบรอบปีนี้

เราตั้งใจไว้ว่า จะไปหาขนมอร่อย ๆ น่ารัก ๆ กินกับไมค์

แต่ก็นัด Wedding Planner คุยกันช่วงเย็น

ช่วงกลางวัน ก็วุ่นวายกับการไปมอเตอร์โชว์

ไปสู้กับเซลล์ BMW เสียเวลาไป 4-5 ชม.ฟรี ๆ เลย

เพราะ การคุยตกลงกันที่ไม่ชัดเจนในตอนแรก

ทำให้ต้องอารมณ์เสียและหงุดหงิด

พอกลับจากมอเตอร์โชว์ ก็มาทำงานต่อ ซึ่งยุ่งสุด ๆ

จึงทำให้ ลืมไปเลย ว่าวันนี้ เป็นวันครบรอบปีที่ 12 ของเรา 2 คน

จะมีนึกได้แค่ตอนตื่นนอนเท่านั้นว่า

เออ.. วันนี้ครบรอบ 12 ปีแล้วนะ :)




รัก ไมค์ เหมือนเดิม

ปีนี้ มากกว่าปีที่แล้ว

วันนี้ มากกว่าเมื่อวาน

นาทีนี้ มากกว่านาทีที่แล้ว

วินาทีนี้ มากกว่าวินาทีที่แล้ว




ประโยคเหล่านี้ เราพูดกับไมค์ทุกปี

และในปีนี้ เราก็ยังคงรู้สึกแบบนี้เช่นเดิม

จุ๊บ...จุ๊บ.....




.....




ช่วงนี้ ไม่ค่อยได้อัพเดทชีวิตประจำวันลงในไดอารี่หน้านี้เลย

ส่วนใหญ่ จะไปบ่นงุ๊งงิ๊ง ๆ ในไดอารี่หน้า Before Our Wedding Day ซะมากกว่า

เพราะในตอนนี้ วัน ๆ มีแค่ 2 เรื่อง คือ ทำงาน กับ คิดเรื่องจัดงานแต่งงาน

เครียดน้า... เค้านอนตี 3 ตี 4 ทุกวันเลย เพราะนอนไม่ค่อยหลับ

คิดมาก คิดนู่นคิดนี่ตลอด... กังวลไปหมดทุกเรื่องเลย




.....

วันเสาร์ที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2561

วัน ๆ คิดแต่เรื่องการจัดงานแต่งงาน :D



31-03-18


ช่วงนี้ ชีวิตไม่มีอะไรมากมาย

วัน ๆ คิดแค่ ... เรื่องการจัดงานแต่งงาน

หาโรงแรม , หาช่างแต่งหน้า , หาชุด บลาบลาบลา




คิดมากขนาดที่ว่า เก็บเอาไปฝันเลยแหละ :D








เราเริ่มต้นเตรียมงานแต่งงาน ช้า .. เกินไป

คือ ก่อนหน้านี้ คิดมาตลอดว่า ยังไม่ใกล้เลย ยังไม่ใกล้เลย

ตั้งปลายปีนู่นนนน... นี่เพิ่งต้นปีเองนะ




แต่




พอเริ่มต้นหาโรงแรม ได้คุย ได้นู่นนี่นั่น หลาย ๆ อย่าง

ทำให้รู้ว่า เออ .. เราเริ่มต้นช้าไปจริง ๆ ด้วย :D




คราวนี้หล่ะ เริ่มเครียดล่ะ

ไอ้นู่นก็ยังไม่ได้เตรียม ไอ้นี่ก็ยังไม่ได้หา

ออกอากาศรนนิด ๆ จนแบบ อะไรก็ได้ ๆ ให้มันได้ซักที :D








แต่ตอนนี้ ก็ได้แต่คิดว่า ทุกอย่าง จะออกมาเพอร์เฟค

เป็นไปตามที่เราต้องการและอยากได้

ถึงแม้ว่า มานั่งลิสต์รายการสิ่งที่ต้องทำ ต้องเตรียมแล้ว

มันยาวเป็นหางว่าว และดูเหมือนจะเตรียมไม่ทันก็ตาม :D




.....




สำหรับตอนนี้

เราก็จะขุนตัวเองให้อ้วน อยากให้น้ำหนักมากกว่านี้อีกซัก 5 กิโล

ลองดู ว่าจะทำสำเร็จมั้ย ^^




.....




วันพรุ่งนี้ มีนัดช่างภาพไว้

ช่างภาพคนนี้ เพื่อนแนะนำให้ เราดูผลงานของเค้าแล้ว ค่อนข้างชอบนะ

ก็เลยทักเค้าไป ครั้งแรกที่ได้คุยกับเค้า รู้สึกถูกชะตานะ

คุยกันเพลินเลยแหละ

เดี๋ยวไว้มาเล่าให้ฟังว่า เป็นยังไง ^^

เพราะ ถ้าวันพรุ่งนี้เจอกันแล้วโอเค เราก็จะตกลงจ้างเค้าเลย ไม่หาคนอื่นแล้ว




.....




จิ้มอ่าน ไดอารี่ว่าที่เจ้าสาว อัพเดทล่าสุดได้ตรงนี้

จิ้ม ๆ ๆ --> Bride to Be <--




.....




Happy Saturday ka ... :)




.....