พอลูกเริ่มโต แม่ก็เริ่มใจหาย

 12 / 03 / 21

คืนวันเสาร์ คือวันที่เรากับไมค์จะพาเด็กเด็กไปกินข้าวกับอากงอาม่า

สัปดาห์นี้เราไปกินข้าวที่สยามเซ็นเตอร์ ก่อนกลับ จึงให้เด็กเด็กเดินเล่นที่สยามดิสฯ แป๊บนึง

เดี๋ยวนี้ลูกยอมให้เดินจูงมือแล้ว

ก่อนหน้านี้ไม่ยอมให้จับเลย พอเราจะจับมือเดิน จะสะบัดมือออกทันที

แต่วันนี้เปลี่ยนไป ติณณ์เดินมาหา เอื้อมมือมาจับมือเราเองเลย

เริ่มโตขึ้นอีกนิดแล้วเนอะลูกเนอะ ^^

ลูก 2 คน ค่อย ๆ โตขึ้นอีกนิดแล้ว จากที่ต้องคอยป้อนข้าวตลอด

เดี๋ยวนี้บางครั้งก็ไม่ยอมให้ป้อนแล้ว จะจับช้อนแล้วกินเอง

แอบใจหาย ... ที่ลูกเริ่มอยากทำอะไรด้วยตัวเอง โดยไม่ต้องพึ่งเราแล้ว 😅

เวลาผ่านไป ลูกแม่ก็โตขึ้นเรื่อย ๆ เริ่มช่วยเหลือตัวเองได้ทีละนิด ทีละนิด

คนเป็นแม่อย่างเรา ที่เฝ้าดูเค้าเติบโตตั้งแต่ยังเป็นไข่ในมดลูกของเรา จนปฏิสนธิเป็นเซลล์เล็ก ๆ

กระทั่งโตเป็นทารกในพุงของเรา วันแรกที่พวกเค้าลืมตาดูโลกหายใจด้วยจมูกของตัวเองเป็นครั้งแรก จนถึงวันนี้....

เราเฝ้ามองเค้ามาตลอด แล้วแบบนี้ จะไม่ให้รู้สึกใจหายได้ยังไงเนอะ ^^

“รักจังเลย” ลูกน้อยหอยสังข์ของหม่าม๊า ^^

.....

Happy Saturday ka.. :)

.....