: 31 / 12 / 2024 : ไดอารี่หน้าสุดท้ายของปีนี้ ...
วันสุดท้ายของปีแล้ว ..
ชีวิตของเราในปีนี้ หลัก ๆ น่าจะเป็นเรื่อง "ลูก" แหละ
มีทั้งความสุข ความทุกข์ รอยยิ้ม และ น้ำตา คละเคล้ากันตลอดทั้งปี
ลูกสามคน เป็นทั้งที่ชาร์จพลังใจ
และ ตัวที่ทำให้พลังงานชีวิตหมด
บอกตามตรง ช่วงปลายปีนี้ รู้สึกเหนื่อยตลอดเวลา
อยากนอนพักตล๊อดดดด 🤣
เด็ก ๆ สามคน โตขึ้นมากแล้ว
ทำให้เรามีเวลามากขึ้นตามไปด้วย
สามารถปล่อยให้เค้าเล่นกันเองได้ตลอดทั้งวัน
ส่วนตัวเราเอง ก็ได้ พัก .. พักที่เท่ากับ พักจริง ๆ
คือ .... นอนหลับ
ไมค์ถึงกับเอ่ยปากเลยว่า ทำไมเดี๋ยวนี้นอนเก่ง
เมื่อก่อน ถ้านอนหลับอยู่ แค่แมลงหวี่บินผ่านก็ตื่นแล้ว
แต่เดี๋ยวนี้นะ ลูกร้องไห้ เรายังไม่รู้เรื่องเลย (ห้าห้าห้า) 🤣
เล่าแบบย่อ สำหรับเรื่องลูกสาว
(นี่ย่อแล้วนะ ความในใจและเหตุการณ์มีมากกว่านี้อีกมาก 😄)
ปีนี้ เราทำ icsi = 2 ครั้ง ,, ย้ายตัวอ่อน 2 ครั้ง
ครั้งแรก ตัวอ่อนไม่แม้แต่ฝังตัว
ครั้งที่สองของการย้ายตัวอ่อน เค้าฝังตัวนะ แต่คุณหมอสันนิษฐานว่า
เค้าน่าจะฝังตัวผิดตำแหน่ง ...
ตรวจที่เทสการตั้งครรภ์ เราได้เห็นสองขีดนะ
แต่สุดท้ายแล้ว เค้าก็ไม่ได้มาอยู่ด้วยกัน
มันเป็นอะไรที่ เสียใจมาก..
หลังจากนั้น เริ่มกระตุ้นไข่ใหม่อีกครั้ง
ครั้งนี้ ได้ตัวอ่อนผู้ชายมา 6 ตัว และ สาวน้อย 1 ตัว
แต่ โชคก็ยังคงไม่เข้าข้างเรา
เพราะสาวน้อยเพียงตัวเดียวของเรา โครโมโซมผิดปกติ
ดังนั้น ... เท่ากับ เราไม่ได้อะไรเลย จากการกระตุ้นไข่ในครั้งนี้
เราร้องไห้เสียใจมากเหมือนหลายครั้งที่ผ่านมา
จนไมค์พูดว่า เราพอแล้วดีมั้ย ทำงาน หาเงิน พาลูกไปเที่ยวกันดีกว่า
ร้องไห้อยู่หลายวัน แล้วอยู่ดี ๆ ก็คิดได้ว่า
ปีหน้า จะอายุสี่สิบแล้วนะ อีกไม่เกินสิบปี ก็น่าจะวัยทองแล้ว
ยังมีหลายสิ่งหลายอย่างที่อยากทำเพื่อตัวเองอีกเยอะเลย
เพราะ ห้าหกปีที่ผ่านมา เราแทบจะไม่ได้ดูแลตัวเองเลย
เราหยุด แล้วหันกลับมารักตัวเอง
และดูแลลูกชายสามคนดีกว่ามั้ย
การตามหาคนที่อยากเจอ พยายามมาพอสมควรแล้ว
พยายามมาก จนทำให้ทุกคนในบ้านไม่มีความสุข
เพราะ ทุกครั้งที่เราผิดหวัง เราเสียใจ
ตัวเราเองเหมือนเสียศูนย์ ไม่เป็นอันทำอะไรเลย นอกจาก หงุดหงิดทุกสิ่งรอบตัว
นอนร้องไห้ จมอยู่กับความทุกข์ใจ ที่สร้างขึ้นมาเอง
เราอยากมีความสุขแล้ว
ทุกวันนี้ ชีวิตครอบครัวโอเคมาก ถึงมากที่สุด
ลูก ๆ เริ่มโตแล้ว เริ่มดูแลตัวเองได้บ้างแล้ว
ตัวเราเองก็ได้มีเวลาไปทำนู่นทำนี่ได้บ้างแล้ว
เราควรจะหาความสุขให้ตัวเองแล้วดีกว่ามั้ย
คิดหลายอย่างมาก
จนสุดท้าย ความคิดที่อยากจะมีลูกสาว ก็ค่อย ๆ เบาบางลง
ความอยาก ยังคงมีนะ
แต่ ตอนนี้ ที่ไม่มีเค้า เราก็มีความสุขนี่นา
การที่เค้าไม่มาเกิดเป็นลูกของเรา
ชะตาอาจลิขิตไว้แล้วก็เป็นได้
เพราะ เราพยายามมาแล้วหลายครั้ง
กระตุ้นไข่ เก็บไข่ ผสมตัวอ่อน เพื่อลูกสาวมาแล้ว 4 ครั้ง
ย้ายตัวอ่อนผู้หญิงมาแล้ว 3 ครั้ง
ซึ่ง 3 ครั้งที่ผ่านมานั้น ตัวอ่อนฝังตัว 2 ครั้ง แต่ไม่ไปต่อ
และ 1 ครั้ง ที่ไม่ฝังตัวเลย
ในความคิดของเรา แอบคิดนะว่า
มันอาจเป็นสัญญาณบางอย่าง ที่บอกให้เรารู้เป็นนัย ๆ ว่า
เค้าพยายามที่จะมาเกิดแล้วนะ แต่ไม่สำเร็จ
หากเค้ามาเกิด อาจจะมีอะไรที่ไม่โอเคสำหรับตัวเค้าและตัวเรามั้ยนะ
อันนี้ก็คิดเข้าข้างตัวเองไป
เป็นเหตุผลสนับสนุนให้ตัวเองกับความผิดหวังที่เกิดขึ้น
สุดท้ายแล้ว ณ ปัจจุบันตอนนี้
เราล้มเลิกความคิดที่จะมีลูกสาวแล้ว
พอคิดได้ว่าจะ พอ แล้ว
มันเหมือนได้ปลดล็อคความรู้สึกเลย
เพราะ ในตอนนี้ เรามีความสุขมาก
เหมือนไม่ต้องรอคอยอะไรอีกแล้ว
การรอคอยได้สิ้นสุดลงแล้ว
ในแต่ละวัน เรามีความสุขกับการเลี้ยงลูกชายสามคนมาก
มีความสุขกับการทำงานบ้าน
มีความสุขกับการไปไหนมาไหนกับไมค์แค่สองคนในเวลาที่ลูก ๆ ไปโรงเรียน
เราอยู่กับความคิดที่ว่า
จะไม่มีลูกสาวแล้วมาสองเดือนกว่าละ
แรก ๆ ก็กลัวใจตัวเองเหมือนกันนะ
กลัวว่า ในอนาคตจะเสียใจที่ไม่พยายามต่อ
แต่ในตอนนี้ เราก็ตัดสินใจแบบนั้นไปแล้ว
อนาคตก็ต้องยอมรับสิ่งที่ตัดสินใจในวันนี้
การพยายามในการมีลูกของเรา
ตั้งแต่แรกสุด ที่อยากมีแฝด จนถึงตั้งใจมีน้องคิณณ์
ทุกอย่างมันเพอร์เฟคมาก
ตั้งแต่เริ่มต้นทำ icsi ครั้งแรก
มีความสุขตลอดการอุ้มท้องลูกทั้ง 3 คน
จนถึงวันคลอดลูก ทั้งสองท้องเลย
ลูกทั้งสามคน สุขภาพแข็งแรง สมบูรณ์ทุกอย่าง
นี่คือสิ่งที่ดีที่สุดที่เราได้รับมาแล้ว
ขอให้ปีหน้า และปีต่อ ๆ ไปของเรา
ครอบครัวของเรา มีแต่ความสุขแบบนี้ไปเรื่อย ๆ เลยนะ
เราสัญญากับตัวเองทุกคืนก่อนนอนว่า
จะดุลูกให้น้อยลง ซึ่งก็ยังไม่เคยทำได้ 🤪
.....
ปีหน้า ตั้งใจไว้ว่า จะกลับมาเขียนไดอารี่ออนไลน์อีกครั้ง
หลังจากห่างหายไป 6 ปี ตามอายุลูก
นี่กลับมานั่งอ่านไดอารี่เก่า ๆ ที่เคยเขียนไว้ ก็เพลินดีนะ ☺️
.....
Happy New Year 2025 🥳
.....
