OranGe is HAPPY ~~~

10-12-17


OranGe is HAPPY


เป็นวันที่...

เรา มีความสุขที่สุดของปีเลย ถ้านับตั้งแต่ 1 มกราคม 2560 ที่ผ่านมา

.....

อีก 10 เดือน จะแต่งงานแล้ว ...

14-12-17


หลายวันก่อน หม่าม๊าพูดกับเราว่า  หม่าม๊าให้เจ้อรหาเพชรให้เรา

เห็นไมค์บอกหม่าม๊าว่า เราอยากได้เพชร 12 กะรัต

แต่หม่าม๊าว่า เราตัวเล็ก , 12 กะรัต มันจะใหญ่ไปนะ

หม่าม๊าว่า 2 กะรัตน่าจะกำลังสวย


เราฟังม๊าพูดแล้ว ก็เลยหัวเราะ

ตอบม๊ากลับไปว่า ส้มแซวไมค์เล่นค่ะ

แซวไมค์ว่า คบกันมานาน ถ้ายังไม่ยอมแต่งซักที

ส้มจะขอแหวนเพชรจากไมค์ตอนแต่งงาน

โดยคบกันกี่ปี จำนวนกะรัตก็จะตามจำนวนปีที่เราคบกันค่ะ

แต่สงสัย ม๊าคิดว่าเราพูดจริง ...

พอบอกไมค์ ไมค์บอกเราว่า ไว้หาเพชรได้ก่อน แล้วค่อยแต่ง...

ไอ้หย่ะ เค้างอนนะถ้าทำแบบนั้นจริง ๆ

ณ จุดจุดนี้ เพชรไม่ต้องก็ได้ แต่งงานกับชั้นซักทีเถอะ 555

มดลูกชั้นใกล้จะ Expire แล้วน้า ...   :D

.....




นึกถึงเรื่องแต่งงานเมื่อคืนก่อน

สองคืนที่ผ่านมา ก็เลยเริ่ม List รายชื่อโรงแรมที่อยากจัดงานมาคร่าว ๆ

ได้มาหลายโรงแรมแล้วเหมือนกัน




แต่เงื่อนไขของห้องจัดเลี้ยงเราค่อนข้างแตกต่างจากคนอื่น

เพราะ เราไม่อยากได้ห้องจัดเลี้ยงทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า

ไว้ค่อยว่ากันอีกที ... เรื่องราคา ก็สำคัญ เพราะ เสียดายเงินมาก




ตอนแรก ตั้งใจจะจัดแบบเล็ก ๆ คือ

งานช่วงเช้า จัดที่บ้าน

ช่วงบ่ายก็มีกินเลี้ยงกับญาติสนิท ๆ เท่านั้นของทั้ง 2 บ้าน ที่ห้องอาหารของโรงแรม

ไม่เชิญเพื่อนหรือคนรู้จักเลย เชิญแต่ญาติที่สนิทก็พอ

แต่ ไมค์บอกว่า คงจะเป็นแบบนั้นไม่ได้ เพราะ ป๊ากับม๊าคงจะไม่ยอม




แอบชอบโรงแรม Okura กับ Siam Kempinski นะ

แต่ .. ราคา โหดดดดดดดดดดดดดดดดด .... มากกก

อาจต้องแต่งงานที่ลานกว้าง ๆ หน้าสรรพากรที่อยู่ตรงข้ามบ้านเราแทนแล้วแหละ (ไมค์กล่าว) 555




สำหรับตอนนี้

ธีมงาน รูปแบบของงาน เปลี่ยนไปหมดเลยจากที่เคยคิด เคยเขียนไว้ในไดอารี่ อย่างสิ้นเชิง

เปลี่ยนแบบ หน้ามือ เป็นหลังมือไปเลยอ่ะ นึกแล้วก็ตลกตัวเองเหมือนกัน




.....


ไมค์บอกว่า ไม่อยากแต่งงานตามสโมสรหรืออะไรพวกนี้

อยากแต่งงานในโรงแรมมากกว่า (อันนี้ เราเห็นด้วย ^^)


.....

1 เดือนนิด ๆ กับการทำงานกับไมค์

08-12-17


หลังจากเรียนทำขนมจบคอร์สแล้ว

เดือนพฤศจิกายน คือเดือนแรก ของการเริ่มต้นทำงานที่ใหม่ของเรา

พูดซะเว่อร์อีกละ อิอิอิ (>.< )"

เราไปช่วยไมค์ที่ร้าน รู้สึกตัวเอง ทำอะไรไม่เป็นเลยอ่ะ

เข้าใจความรู้สึกของบรรดาพยาบาลที่เราเคยสอนงานใหม่ ๆ เลยว่า

การหยิบจับ หรือ คำศัพท์สิ่งของใหม่ ๆ ที่ยังไม่เคยรู้มาก่อน มันยากแค่ไหน




แทบจะใหม่หมดสำหรับเรานะ

สเกิร์ต กันชน บลา ๆ ๆ นอกจากยี่ห้อแล้ว ยังต้องมีรุ่น ปีอะไร สีอะไร อีก

ไหนจะร้านนี้มาซื้อของ ต้องเปิดบิลเล่มไหน

คนนี้มาเอาของ มาจากร้านไหน เรายังจำไม่ได้ทั้งหมด

เวลาจะทำอะไร ก็จะต้องคอยถามคนอื่นตลอดทุกครั้ง

จนบางครั้งรู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีประโยชน์ยังไงก็ไม่รู้ แหะ ๆ ^^"




มีบางครั้ง ก็ลองเข้าโกดังไปหยิบของเองบ้าง

กรุล้อ กันสาด กันชน สเกิร์ต อะไรพวกนี้ เริ่ม ๆ รู้ที่รู้ทางแล้วว่า อะไรอยู่ตรงไหน

อีกซักพัก ใหญ่ ๆ ๆ ๆ  เลยแหละ กว่าเราจะโอเค



อ้อ ๆ เรื่องรับโทรศัพท์อีก

หงุดหงิดสุดเลยแหละเรื่องนี้

ก่อนหน้านี้ ทำงานที่บ้าน เวลาโทรศัพท์ดัง ทุกคนจะคุยกับเรา

เพราะ เรารู้เรื่องทุกเรื่อง

แต่ พอไปช่วยไมค์ทำงาน มันกลับกันหมด

ใครโทรมา พอรับสาย เราไม่สามารถตอบอะไรได้เลย

มันเลยเป็นความหงุดหงิดที่เกิดขึ้นในตอนนี้

คงต้องใช้เวลาอีกนั่นแหละ กว่าทุกอย่างจะโอเค





ถึงแม้จะไปทำงานด้วยอารมณ์ มึน ๆ เบลอ ๆ

แต่ ก็ยังคงมีความสุขกับการตื่นเช้าแล้วคิดว่าต้องไปทำงาน

เช้าวันจันทร์ ไม่ใช่เช้าที่น่าเบื่อหรือน่าขี้เกียจอีกต่อไปสำหรับเรา

เรา Happy กับการทำงานในทุก ๆ วันเลยนะ

กินทั้งวัน จนน้ำหนักขึ้น แก้มบวมเลย

วันก่อนชั่งน้ำหนักที่โรงพยาบาล ต๊กกะใจเลย เป็นไปได้ยังไง

น้ำหนักเยอะที่สุดในรอบ 6-7 ปีเลย อิอิ




.....




อยู่กับไมค์ทั้งวัน (อยู่กับป่ะป๊า-หม่าม๊าทั้งวันด้วย)

มันทำให้เรา ติดหนึบ ไมค์ มากกว่าเดิมอีก เอิ๊ก ๆ

เอาหล่ะ ต่อไปนี้ จะแยกจากกัน ยิ่งยากเข้าไปอีก

ก่อนหน้านี้ เจอกันแค่ช่วงหัวค่ำถึงดึก ๆ ก็ติดไมค์จะแย่อยู่แล้ว

นี่ อยู่ด้วยกันตลอดเวลาเลย....

คิดดูก็แล้วกัน ว่า จะติดหนึบหนักกว่าเดิมแค่ไหน :P





.....


Happy Thursday ka .. :)


.....

ยิ้มสวยแล้วค่า.... ^^

06-12-17


วันนี้มีนัดกับคุณหมอ เพื่อถอดเครื่องมือจัดฟัน

กระดี๊กระด๊าเป็นที่สุด.....

กว่าจะได้อวดรอยยิ้มที่ปราศจากเหล็กดัดฟัน ก็อายุ 32 เข้าไปละ

รู้สึกชอบยิ้ม ชอบอ้าปาก ขึ้นมาทันที

ปกติก่อนหน้านี้ เวลายิ้ม จะยิ้มไม่เห็นฟันตลอดเลย

แต่ว่า ตั้งแต่ถอดเครื่องมือหมดแล้ว ยิ้มเห็นฟันตลอดตลอดเลย อิอิ

ความจริง ยังไม่พอใจ 100%  หรอกนะ กับลักษณะของฟันในตอนนี้

แต่คิดว่า พอแล้วดีกว่า ไม่ทำต่อแล้ว เพราะรู้สึกว่า หลัง ๆ มานี้ ยิ่งทำ ยิ่งไม่ชอบ

ตอนนี้ยังพอโอเครับได้ ก็หยุดทำแค่นี้ดีกว่า พอใจในระดับนึง

แล้วอีกอย่าง ฟันล่าง เริ่มรู้สึกไม่โอเคแล้วอ่ะ เหงือกเริ่มร่นแล้ว



ถอดเครื่องมือหมดแล้ว ก็ต้องใส่รีเทนเนอร์ต่อ

ของเรา ใส่รีเทนเนอร์ 2 ชิ้น

คือ แบบติดแน่นกับฟันด้านใน และแบบใสถอดได้

เดี๋ยวถ่ายรูปฟันและรีเทนเนอร์แล้ว จะมาอวดอีกที

แต่ว่า พูดไม่ถนัดเลย เหมือนอมอะไรไว้ตลอดเวลา

ปากก็อูม ๆ คงเพราะยังไม่ชิน น่าจะต้องรออีกซักระยะแหละ ^^




.....


Happy Wednesday ka .. :)


...