วันเกิดส้ม , วันเกิดไมค์

24-10-2016


เราเกิด 21 ตุลา , ส่วนไมค์ เกิด 24 ตุลา

หลาย ๆ ปีที่ผ่านมา วันเกิดของเราสองคน มักจะอยู่ในช่วงกินเจ
จึงไม่ค่อยได้กินขนมเค้กกันซักเท่าไหร่

ปีนี้ ไมค์เซอร์ไพรซ์ ด้วยการซื้อเค้กไอติมมาให้เรา และปักเทียนวันเกิดให้ด้วย ^^
เป็นครั้งแรกเลย ตั้งแต่เป็นแฟนกันมา ที่ได้เป่าเค้กเป็นเรื่องเป็นราวแบบนี้
เพราะ ปกติ จะมีแค่ของขวัญวันเกิดให้กัน หรือไม่ก็ ไปหาอะไรอร่อย ๆ กินด้วยกัน แค่นั้น

เค้กไอติมที่แสนธรรมดา ที่ใคร ๆ ก็เคยกิน
พูดจริง ๆ เลยนะ ตั้งแต่คบกับไมค์มา ไม่เคยแม้แต่จะคิดเลยนะว่า
ไมค์จะซื้อเค้กวันเกิดมาปักเทียนแล้วให้เป่า ^^
คิดแต่ว่า จะไปหม่ำมื้อหนัก ๆ ที่ไหนดี แบบอร่อย ๆ ไม่เคยนึกถึงเค้กเลย

แท๊...........แด...............

เค้กไอติมของเรา

ปักเทียน

จุดเทียนแล้วววว...

มามะ มาเป่าเทียนด้วยกัน ^^

เป็นอีก 1 ปี ที่มีรอยยิ้มในวันเกิด ^^

ไม่มีของขวัญอะไรพิเศษ
แค่เค้กก้อนเดียว ก็มากเกินพอ

แก่ไปด้วยกันน๊า ไมค์มาย ...


ปล.

เมื่อปีที่แล้ว เราขอเสาเข็มบ้านเป็นของขวัญวันเกิด
คิดแล้วก็ขำตัวเองเหมือนกัน อิอิอิ
คนบ้าอะไร ขอเสาเข็มบ้านเป็นของขวัญวันเกิด

ปีนี้ ไม่ได้ขออะไร

แต่ ปีหน้า ...
เราขอของขวัญวันเกิดไว้แล้ว
นั่นก็คือ ขอหม่ำเค้กวันเกิดในบ้านใหม่ที่ตอนนี้กำลังสร้าง ^^


.....


Happy Birthday ka ... :)


.....

๑๓ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๕๙

ไดอารี่ย้อนหลัง (เขียนวันที่ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)


.....


๑๓ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๕๙

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มหิตลาธิเบศรรามาธิบดี จักรีนฤบดินทร สยามินทราธิราช บรมนาถบพิตร

"สวรรคต"

ณ โรงพยาบาลศิริราช เวลา ๑๕.๕๒ น.

.....




เวลาหนึ่งทุ่มตรง

ในตอนนั้น เรากำลังรออย่างใจจดใจจ่อ ฟังแถลงการณ์จากสำนักพระราชวัง
ถึงแม้ว่า ช่วงบ่ายของวันนั้น ข่าวลือจะหนาหู และหน่วยงานราชการเริ่มลดธงลงครึ่งเสาบ้างแล้ว

แต่ความรู้สึกของเรา ยังคงคิดว่า ไม่หรอก คงไม่ใช่ความจริง ไม่เชื่อ
หากสำนักพระราชวังยังไม่แถลงการณ์ สิ่งที่รับรู้มา ไม่มีทางที่จะเชื่อถือได้


ทันทีที่โทรทัศน์ เปลี่ยนจากรายการปกติ เข้าสู่การแถลงการณ์ของสำนักพระราชวัง
วินาทีแรก ที่เห็นภาพตอนนั้น เป็นสีดำและสีเทา เราน้ำตาไหลทันที
โดยที่ยังไม่ได้ฟังแถลงการณ์ใด ๆ ทั้งสิ้น

และ

ประโยคแรก ที่กรีดหัวใจ ซึ่งเรายังคงจำภาพและความรู้สึกในขณะที่ฟังแถลงการณ์ได้ไม่เคยลืม



พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มหิตลาธิเบศรรามาธิบดี จักรีนฤบดินทร สยามินทราธิราช บรมนาถบพิตร

"สวรรคต"



สิ้นสุดคำว่า สวรรคต ... เราเหมือนคนหูดับ ฟังอะไรต่อจากนั้นไม่รู้เรื่องแล้ว
ตัวเราเบาหวิว บรรยายความรู้สึกในตอนนั้นออกมาเป็นตัวหนังสือไม่ได้จริง ๆ

.....


หลังจากฟังแถลงการณ์จบ
เราก็นั่งรถไฟใต้ดินไปหาไมค์เพื่อกินมื้อเย็น

ระหว่างนั้น
เปิด fB ดู
ทั้งข้อความ รูปภาพ คำพูดต่าง ๆ วิดิโอต่าง ๆ
ที่เพื่อน ๆ แชร์ และ ถ่ายทอดออกมาผ่านตัวหนังสือ
มันยิ่งทำให้เราร้องไห้หนักกว่าเดิม

น้ำตาไหลพรากตลอดเวลา ในขณะที่อยู่บนรถไฟใต้ดิน


.....


กลับมาบ้าน ก่อนนอน ยังคงนอนร้องไห้ จนตาบวม

กว่าจะข่มตาหลับได้ เกือบ ๆ ตีสาม

และ

ตีสี่กว่า ๆ สะดุ้งตื่น ด้วยอาการตัวสั่น

หนาวจนสั่นไปทั้งตัว

ลุกขึ้นมาใส่เสื้อกันหนาว กางเกงขายาว และถุงเท้า ปิดแอร์ ไม่เปิดพัดลม

ก็ยังไม่หายสั่น เหมือนกับว่า หนาวมาจากภายใน ใส่เสื้ออุ่นแค่ไหน ก็ไม่ช่วยให้รู้สึกดีขึ้น

สายวันต่อมา

และช่วงบ่าย

สุดท้ายแล้ว นอนซมอยู่ 3 วัน ด้วยพิษไข้
พอไปหาหมอที่โรงพยาบาล วัดความดันได้ 90/60
คุณพยาบาลรีบหาเตียงคนไข้ให้เรานอนระหว่างรอตรวจเลย
เพราะกลัวเราจะเป็นลม


เราไม่รู้ว่า เรื่องที่เราไม่สบายในคืนนั้น เป็นเรื่องบังเอิญ หรือว่า เป็นเพราะเราเสียใจมากจนไม่สบาย
รู้แต่เพียงว่า 3-4 วันหลังจากฟังแถลงการณ์จากสำนักพระราชวังแล้วนั้น
เป็นช่วงเวลาที่ทรมาณทั้งร่ายกายและความรู้สึก


.....


ช่วงนั้น...
เรานอนร้องไห้ทุกคืนเลย ยังนึกสงสัยตัวเองว่า เมื่อไหร่ จะเลิกร้องไห้ก่อนนอน


.....


๒๔ ตุลาคม ๒๕๕๙


ได้มีโอกาศไปพระบรมมหาราชวัง

และมีโอกาศรับเสด็จทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี
ริมรั้วกำแพงวัง
พระองค์ทรงมีพระอารมณ์ขัน และพวกเราต่างตะโกนว่า ทรงพระสเลนเดอร์ ๆ

สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ แค่นี้ ก็ทำให้ประชาชนของพระราชายิ้มได้ เพียงแค่เห็นพระพักตร์ของพระองค์ ^^

เรากับไมค์ ไปกราบในหลวงฯ ริมรั้วกำแพงวัง
ทันทีที่เรานั่งพับเพียบลงไปบนพื้นหญ้า และพนมมือ
น้ำตาก็ไหลพรากโดยไม่ต้องเปิดก๊อกเลย ....


สุดท้ายก่อนกลับ มีคนใจดี ถ่ายรูปให้เรากับไมค์

การได้ไปกราบพระองค์ท่านที่ริมรั้วพระบรมมหาราชวังในวันนั้น
ทำให้เราได้เห็นน้ำใจของทุกคนที่ไปรวมตัวกัน ด้วยความรู้สึกเดียวกันคือ เรารักพระเจ้าอยู่หัว


.....